بررسی نتایج درمان شکستگی گردن فمور بالغین به روش همی آرتروپلاستی با پروتز مور از سال 1388-1383 در بیمارستان‌های امام خمینی و رازی اهواز

زمینه و هدف: شکستگی گردن استخوان فمور یکی از شکستگی­های شایع در افراد مسن است. هدف اولیة درمان، برگشت آنها به کارایی قبل از شکستگی است. روش­های مختلف درمانی مثل ثابت کردن شکستگی با پیچ، پیچ و پلاک و آرتروپلاستی وجود دارد. در این مطالعه، به بررسی نتایج بیماران مسنی که  به­علت شکستگی گردن فمور تحت عمل جراحی با پروتز مور قرار گرفته­اند، می­پردازیم. روش بررسی: بین سال­های 88-1383، تعداد 126 بیمار (73 زن و 53 مرد) با سن 100-44 سال (میانگین 78 سال) که به­علت شکستگی گردن فمور در بیمارستان­های امام خمینی و رازی اهواز تحت عمل جراحی همی آرتروپلاستی (مور) قرار گرفته بودند را به­مدت متوسط 4 سال (6 الی 1 سال) پیگیری نمودیم و نتایج و عوارض آنها را بررسی کردیم. یافته­ها: از تعداد 126 بیمار، 35 بیمار 7/27 درصد بین سال اول و دوم بعد از عمل فوت نمودند. 45 بیمار 7/35 درصد از درد هیپ شاکی بودند. 13 بیمار 3/10 درصد دچار عفونت سطحی و عمقی شدند. 2 بیمار 5/1 درصد شکستگی در اطراف استم پروتز پیدا کردند. 2 بیمار 5/1 درصد دچار دررفتگی پروتز شدند. 4 بیمار 17/3  پروتزشان شل شد. نتیجه­گیری: نتیجة نهائی که ما از این مطالعه گرفتیم نشان می­دهد که درمان شکستگی گردن فمور به­روش آرتروپلاستی در افراد بالغ و مسن با عوارضی مثل دردناک شدن هیپ، شل شدن تنه پروتز، شکستگی در اطراف پروتز، عفونت و در رفتگی پروتز و مرگ و میر همراه است. از عوارض فوق، دردناک شدن هیپ از همه بارزتر است. با این حال، در افرادی که فعالیت  روزانه کمی دارند، به­دلیل ارزان بودن پروتز مور نسبت به پروتزهای پیشرفتة دیگر اغلب از این پروتز استفاده می­شود.